Objawy i leczenie stulejki

0
1771
Chirurg plastyczny podczas konsultacji przed zabiegiem stulejki w Gdyni

Stulejka to wrodzona bądź nabyta wada, polegająca na występowaniu zwężonego ujścia napletka, które uniemożliwia (w przypadku stulejki całkowitej) bądź utrudnia (przy stulejce częściowej) zsunięcie napletka z żołędzi penisa. W przypadku stulejki całkowitej napletek może prawie lub całkowicie zarosnąć i znacząco utrudniać np. oddawanie moczu. W przypadku stulejki częściowej zsunięcie (lub próba zsunięcia) napletka skutkuje pojawieniem się bólu, ucisku, a także mocnego dyskomfortu. Nieleczona stulejka często prowadzi do wielu nieprzyjemnych konsekwencji.

Przyczyny stulejki

Najczęstszą przyczyną stulejki wrodzonej jest niedostateczna higiena w pierwszych latach życia, która może skutkować występowaniem stanów zapalnych. Rodzicom zaleca się delikatne odciąganie napletka (nie wolno wykonywać tego na siłę, ponieważ można w ten sposób naderwać/ naciągnąć skórę i przyczynić się do powstania bólu) podczas kąpieli i dokładne mycie całego prącia, wraz z żołędziem oraz rowkiem zażołędnym. Prawidłowe dbanie o higienę narządów intymnych może uchronić nie tylko przed stulejką, ale także stanami zapalnymi, podrażnieniami, swądem czy pieczeniem. 

Infografika przedstawiająca stulejkę

U dorosłych mężczyzn stulejka nabyta najczęściej wiąże się z konsekwencjami chorób, stanów zapalnych oraz przez nieodpowiednią higienę. Schorzenie często towarzyszy również cukrzycy i liszajowi twardzinowemu. W takim przypadku chorych często kieruje się na operację. Szczegółowy opis zabiegu stulejki publikuje na swoich stronach wiele klinik, jak przykładowo Derm-Estetyka Gabinet Medycyny Estetycznej w Gdyni. Artykuły zamieszczone w tego typu serwisach, są pisane przez specjalistów chirurgii plastycznej, w związku z tym są rzetelnym źródłem informacji na temat różnego rodzaju zabiegów.

Przyczyną stulejki może być także zbyt krótkie wędzidełko. Podczas wzwodu prącie powiększa swój rozmiar, a napletek powinien samoistnie zsuwać się w okolice rowka zażołędnego. Zbyt krótkie wędzidełko może uniemożliwiać lub blokować zsuwanie się napletka, powodując ból, uczucie ciągnięcia, a także skrzywienie prącia. W niektórych przypadkach (najczęściej podczas stosunku) wędzidełko może zostać naderwane, co skutkuje odczuwaniem bólu i krwawieniem. 

Konsekwencje stulejki

Przy występowaniu tej wady mogą pojawić się trudności podczas oddawania moczu, a także problemy seksualne (fizyczne – ból, brak przyjemności, zaburzenia erekcji oraz psychiczne – niższa samoocena, stres, strach przed seksualnością). Nieleczona stulejka może prowadzić do zakażeń dróg moczowych, obrzęków i stanów zapalnych w okolicach prącia, a nawet zmian nowotworowych.

Leczenie stulejki 

Najpopularniejszym sposobem leczenia stulejki jest obrzezanie. To zabieg operacyjny przeprowadzany w znieczuleniu miejscowym (w przypadku dzieci stosowane jest znieczulenie ogólne), polegający na rozcięciu blaszek napletka, wycięciu nadmiaru skóry i ponownym zszyciu. W razie konieczności przeprowadzane jest także wydłużenie wędzidełka. Podczas obrzezania można usunąć napletek całkowicie lub tylko częściowo, jednak wycięcie tylko części napletka może skutkować nawrotami stulejki.  

W przypadku małych dzieci można także stosować maści sterydowe, jednak nie są one tak skuteczne jak zabieg plastyczny.

Powikłania po zabiegu stulejki

Obrzezanie jest mało inwazyjnym, prostym i bezpiecznym zabiegiem. To najskuteczniejsza metoda leczenia stulejki. Ze względu na niewielką ingerencję w ciało oraz prostotę zabiegu, bardzo mały odsetek pacjentów (od 0,5% do 6%) doświadcza powikłań pozabiegowych. Głównym z nich jest krwawienie, które można łatwo zniwelować poprzez zastosowanie opatrunku uciskowego lub umieszczenie dodatkowych szwów. Innym rodzajem powikłań jest wystąpienie zakażenia, które leczy się antybiotykami i lekami przeciwzapalnymi. Rzadziej dochodzi do sytuacji, gdzie pozostawiony fragment napletka ulega zniekształceniu oraz zbliznowaceniu, prowadzącemu do nawrotów stulejki.

Jeżeli podejrzewasz stulejkę u siebie, swojego dziecka, partnera itp. warto skonsultować się z lekarzem. Sam zabieg obrzezania jest bezpieczny i mało inwazyjny, a może uchronić przed przykrymi konsekwencjami nieleczonego schorzenia.

[Głosów:4    Średnia:5/5]

ZOSTAW ODPOWIEDŹ