Mówi się, że jedną z najgorszych rzeczy, jakie mogą spotkać mężczyznę, to problemy z własną sprawnością seksualną. Potencja i związane z nią zaburzenia wciąż są tematem tabu. Przez to większość z nas nie zdaje sobie sprawy, kiedy tak naprawdę można o nich mówić. Poznaj przyczyny, sposoby diagnozy oraz leczenia zaburzeń potencji.
Kiedy możemy mówić o zaburzeniach potencji?
Wpadanie w panikę i rozgoryczenie przez krótką, trwającą kilka tygodni niechęć na aktywność seksualną nie ma większego sensu. Problem częściej niż rzadziej wynika z naszego stanu psychicznego, napięcia, stresu (być może niezidentyfikowanego), niskiego poczucia własnej wartości czy niekorzystnej sytuacji w związku. Jeśli sytuacja trwa już od kilku miesięcy albo w ciągu jednego roku mieliśmy dłuższe okresy stronienia od aktywności seksualnej to problem najprawdopodobniej ma podłoże fizyczne – wówczas nazwanie swojego problemu zaburzeniem będzie słusznym krokiem naprzód.
Ta popularna przypadłość jest nazywana impotencją, ale jest to termin, który ma raczej negatywne konotacje. Dlatego, gdy rozmawiamy o swoim problemie – dla komfortu psychicznego – lepiej mówić właśnie o zaburzeniach potencji. Procedura diagnostyki polega na przeprowadzeniu wywiadu, a następnie określeniu jakie jest rzeczywiste pochodzenie problemu – dla pewności zleca się komplet badań wykluczających ewentualne choroby.
Skąd się biorą problemy z potencją? Typowe przyczyny
Według ogólnodostępnych badań, zaburzenia potencji dotyczą głównie mężczyzn po 60. roku życia – ta grupa stanowi aż 80 proc. wszystkich osób dotkniętych problemem. Naturalnie, im starsi jesteśmy, tym większa szansa na zapadnięcie na omawianą przypadłość – zwiększa się ryzyko chorób i ich powikłań.
Typowe przyczyny poza wiekiem to:
- choroby: związane z rdzeniem kręgowym, neuropatyczne, hipogonadyzm,
- nadciśnienie i choroby serca,
- przebyte operacje: prostaty, kręgosłupa, aorty,
- leki moczopędne,
- leki obniżające ciśnienie np. spironolakton,
- przyjmowanie leków z grupy inhibitorów (SSRI, SNRI), neuroleptyków.
- schorzenia przysadki mózgowej, nadnerczy i tarczycy,
- niezdrowy, nieaktywny oraz siedzący tryb życia,
- nadużywanie używek i alkoholu.
Powikłaniem wymienionych schorzeń i skutkiem ubocznym przyjmowanych leków są zmiany hormonalne. Z wiekiem nieuniknione jest utrzymanie stężenia męskiego hormonu – testosteronu – na takim poziomie jak w młodości. Metodą na walkę z problemem może być właśnie terapia z jego zastosowaniem.
Problemy z potencją nie muszą trwać wiecznie – jest nadzieja
Ignorowanie problemów z potencją i rezygnacja z aktywności seksualnej to wyjście, z którego dla własnego dobra i zdrowia psychicznego nie powinniśmy korzystać.
Alarmujące sygnały, które powinny zmotywować nas do podjęcia leczenia to:
- problem z uzyskaniem erekcji nawet pomimo dłuższej przerwy od stosunku,
- brak możliwości utrzymania erekcji przez czas dłuższy niż kilka minut,
- mniejszy popęd seksualny, brak ochoty na typowe czynności łóżkowe.
Co najlepiej zrobić? Korzystając z wybranych, skutecznych leków na potencję możemy zredukować swoje kompleksy i bez potrzeby leczenia zabiegowego uporać się z niechcianym zaburzeniem. Preparaty takie jak Inventum czy Mensil pomogą skutecznie pobudzić wzwód i osiągnąć satysfakcjonującą erekcję aż przez kolejne 5 godzin. Leki te są dostępne bez recepty, a co za tym idzie – nie musimy płacić za drogie recepty ani narażać się na niepotrzebny wstyd. Ponieważ zawierają sildenafil, to ich efekt jest identyczny, jak trudniej dostępnej Viagry.
Leczenie potencji w sposób zabiegowy nie jest aż tak popularne ze względu na swoje koszty i sceptyczność pacjentów do takiej metody. Możliwe jest wszczepienie implantu, ale inwazyjność tego rozwiązania powinna skłaniać nas ku innym sposobom radzenia sobie z dolegliwością.