Uzależnienie od alkoholu stanowi w Polsce i w innych krajach narastający problem społeczny, zdrowotny, rodzinny. W praktyce możemy spotkać osoby pijące alkohol przez dłuższy czas stale lub ciągami, lub też w wolne dni, taki stan może utrzymywać się tygodniami, miesiącami lub latami. W momencie nagłego zmniejszenia ilości wypijanego alkoholu lub jego odstawienia mogą wystąpić bardzo przykre i czasami niebezpieczne dla życia objawy kliniczne, zespół taki określa się jako alkoholowy zespół abstynencyjny.
Uzależnienie od alkoholu stanowi w Polsce i w innych krajach narastający problem społeczny, zdrowotny, rodzinny. W praktyce możemy spotkać osoby pijące alkohol przez dłuższy czas stale lub ciągami, lub też w wolne dni, taki stan może utrzymywać się tygodniami, miesiącami lub latami. W momencie nagłego zmniejszenia ilości wypijanego alkoholu lub jego odstawienia mogą wystąpić bardzo przykre i czasami niebezpieczne dla życia objawy kliniczne, zespół taki określa się jako alkoholowy zespół abstynencyjny. Na alkoholowy zespół abstynencyjny (AZA) składają się następujące objawy: niepokój, pobudzenie, wzmożona potliwość, ogólne złe samopoczucie, bezsenność, nudności wymioty, bóle głowy, drżenie rąk, języka, biegunka, przyspieszona czynność serca, wzrost wartości ciśnienia tętniczego, zwiększona męczliwość.
U niektórych pacjentów może wystąpić napad padaczkowy lub objawy wytwórcze- omamy, urojenia-mamy wówczas do czynienia z majaczeniem alkoholowym. Należy zauważyć że istnieje duża osobnicza zmienność występowania tych objawów i u poszczególnych osób mogą być obecne tylko pojedyncze dolegliwości lub częściej wiele objawów zespołu abstynencyjnego może występować jednoczasowo. Padaczka poalkoholowa lub objawy w postaci omamów i urojeń mogą pojawić się w momencie zmniejszenia stężenia alkoholu we krwi lub po pewnym czasie(kilka lub nawet kilkadziesiąt godzin po zakończeniu picia alkoholu). Łagodny zespół abstynencyjny może się pojawić nawet u osoby nieuzależnionej od alkoholu po kilkudniowym okresie spożycia alkoholu.
Leczenie alkoholowego zespołu abstynencyjnego(AZA)-czy objawy mogą ustąpić samoistnie?
Leczeniem osób z AZA powinien zajmować się lekarz, który na początku powinien zbadać pacjenta, zebrać wywiad chorobowy i przeprowadzić badanie fizykalne.
Łagodny zespół abstynencyjny( o łagodnym zespole abstynencyjnym mówimy wówczas, jeżeli stan pacjenta jest dobry, nie występują drgawki i zaburzenia świadomości, inne objawy nie osiągają znacznego nasilenia ) może ustąpić samoistnie bez żadnego leczenia farmakologicznego, w takiej sytuacji należy zapewnić chorej osobie spokojne otoczenie z przyćmionym światłem, uzupełniać płyny i elektrolity, witaminy, bardzo ważne jest zapewnienie wsparcia psychologicznego.
Leczenie alkoholowego zespołu abstynencyjnego uzależnione jest od występowania objawów chorobowych i współistniejących chorób, Jeżeli objawy zespołu abstynencyjnego są silnie wyrażone, lub pojawią się omamy i urojenia, to w takiej sytuacji niezbędne jest leczenie farmakologiczne. Generalnie powinno się wyrównać zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej (podaż płynów doustnie lub dożylnie, potas, magnez), podawać leki uspokajających z grupy bezodwuazepinazepam lub (np. diazepam, lorazepam. oxazepam), uzupełniać witaminy z grupy B, zwłaszcza witaminę B1, kwas foliowy. Jeżeli u pacjenta stwierdza się chorobę wątroby/uszkodzenie wątroby, a z taką sytuacją mamy często do czynienia u osób uzależnionych od alkoholu, to powinniśmy zmniejszyć dawki leków uspokajających i wybierać te leki które nie są metabolizowane w wątrobie jak na przykład oxazepam, lorafen. W ciężkich chorobach wątroby, zwłaszcza w przypadku zagrożenia wystąpieniem śpiączki wątrobowej leki uspokajające są przeciwwskazane. Należy zwrócić że leki uspokajające z grupy benzodiazepin (na przykład relanium) powinny być stosowane w skutecznej dawce , ale należy je podawać jak najkrócej, po uzyskaniu poprawy powinny być stopniowo odstawiane. Leki te mogą wywołać uzależnienie. Często w alkoholowym zespole abstynencyjnym występuje bezsenność, co stanowi istotny problem kliniczny, w takim wypadku stosowane benzodiazepiny mogą wywołać uzależnienie, początkowo następuje zwiększenie tolerancji leku w następstwie czego pacjenci zwiększają dawkę leku aby uzyskać oczekiwany efekt terapeutyczny. W przypadku utrzymującej się bezsenności można zastosować leki nasenne na przykład: zolpidem (nazwa handlowa np. : Nasen, Stilnox), zopiclone ( nazwa handlowa np. :Imovane, Dobroson). Leki te przyjmuje się bezpośrednio przed snem, natomiast czas leczenia powinien być ograniczony do minimum, zasadniczo nie należy przekraczać okresu dwóch tygodni, ponieważ leki te także mogą wywołać uzależnienie. W przypadku utrzymującej się długo bezsenności należy zasięgnąć porady lekarskiej, deficyty snu mogą występować między innymi w depresji.
Pacjenci z zespołem abstynencyjnym często wymagają leczenia także innych chorób i objawów, które mogą nasilać się lub pojawiać w tym okresie.
Często koniczne jest włączenie w przypadku wzrostu wartości ciśnienia tętniczego lub przyspieszonej czynności serca beta blokerów, natomiast w przypadku objawów ze strony górnego odcinka przewodu pokarmowego(zgaga, wymioty)-inhibitory pompy protonowej.
Niektórzy pacjenci z alkoholowym zespołem abstynencyjnym wymagają bezwzględnego leczenia w warunkach szpitalnych, dotyczy to osób u których pojawiają się i utrzymują urojenia, omamy, nawracające epizody napadów padaczkowych. Taki stan jest stanem za grożenia życia i wymaga specjalistycznego leczenia w szpitalu. Także pacjent który zgłasza myśli lub tendencje samobójcze powinien być przewieziony bezwzględnie do szpitala psychiatrycznego w celu oceny przez psychiatrę. Należy zaznaczyć że leczenie zespołu abstynencyjnego stanowi dopiero pierwszy etap terapii choroby alkoholowej i bez odpowiedniej motywacji, chęci i woli leczenia nie osiągnie się trwałej abstynencji.
Więcej dowiesz się na stronie https://www.alkoholoweodtrucie.pl/
